qıdıq

qıdıq
is. Bədənin bir yerinə əl və s. ilə toxunduqda onda əmələ gələn və adamın qeyri-ixtiyari gülməsinə səbəb olan hal; yüngül təxərrüş, qıcıq; qıcıqlanma hissi. Qıdığı gəlmək (tutmaq) – bax qıdıqlanmaq 2-ci mənada. Ayağının altına əl vurduqda, qıdığı tutur. – Atası onun boğazının altından öpər, onun qıdığı tutub gülməkdən uğunardı. M. Rz.. Qıdığını tutdurmaq – bax qıdıqlamaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • qıdqıda — (Lənkəran) qıdıq. – Qıza, eləmə, qıdqıdam tutur …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dəğdəğə — ə. 1) qıdıq, qıdıqlama; 2) səs küy, vəlvələ …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qıcıq — is. 1. Xarici mühitin orqanizmə, yaxud onun bir hissəsinə təsiri nəticəsində əmələ gələn təxərrüş halı. Bütün canlılar mühitin qıcıqlarına maddələr mübadiləsinin dəyişməsi ilə cavab verir, yəni reaksiya göstərir. M. Axundov. Orqanizmi gücü… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”